Co nas odróżnia?
Dobry budynek musi mieć trzy cechy: powinien stać w dobrym miejscu, mieć dobre fundamenty i dobrze wykonaną konstrukcję.
ŁĄCZENIE TRADYCJI Z NOWOCZESNOŚCIĄ
Zakorzenienie architektury w duchu tradycji, nie ma nic wspólnego z powielaniem skansenów. Każda epoka ma swój własny czas, swoją współczesność, własny wizerunek i kształt. To, co nowe trzeba do starego dodawać, modelować, wzbogacając formę o współczesną wizję życia, żeby ukazać kształt nowy, ale jakże przy tym swojski i bliski. W nowotworzonych wnętrzach powinny być rzeczy z historią, łączmy przeszłość i nowoczesność: kominek opalany drewnem, kuchnia węglowa, obok zaś kuchenka elektryczna oraz technologie najnowszych generacji.
Prostota i funkcjonalność
Od kilku lat wzrasta zainteresowanie niedużymi domami ok. 120m2. Niewielki, ale tak zaplanowany i wybudowany, by zaskakiwał komfortową i funkcjonalną jakością życia oraz atrakcyjnym detalem. Jednocześnie mały dom o prostej formie jest tani w budowie i codziennej eksploatacji. W małym domu nie ma miejsca na błędy. Mylnie zaprojektowane wnętrze natychmiast zemści się – ciasnotą, niefunkcjonalnością, złym oświetleniem, brakiem miejsca na domowe sprzęty.
Projekty domów pracowni Archideo, cechują się:
- wielofunkcyjnością, symetrią z indywidualnym detalem,
- otwartymi powierzchniami, bez zbędnych podziałów,
- łączeniem pomieszczeń: kuchni ze spiżarnią dalej z jadalnią i salonem,
- krótkimi ciągami komunikacyjnymi,
- szerokim tarasem, dzięki któremu dom łączy się z ogrodem,
Nakierowanie domu na słońce
Usytuowanie domu oraz pomieszczeń powinno być zgodne z rytmem dnia mieszkańców. Naturalne jest położenie domu zgodnie z ruchami słońca. Każdego ranka promienie słońca powinny wpadać do sypialni na poddaszu, kuchni, jadalni. Wczesne słońce pobudza, daje energię i optymizm na cały aktywny dzień. Pokój do pracy powinien znajdować się od południa, gdy światło inspiruje do działania i dodaje sił. Po południu słońce powinno oświetlać pokój dzienny i taras, czyli miejsca do wypoczynku i relaksu domowników.
Zabudowa zagrodowa
Doradzamy projektowanie domu wraz z garażem i budynkami gospodarczymi w formie zabudowy zagrodowej, zamkniętej. Podwórko powinno stanowić wydzieloną przestrzeń, na podobieństwo atrium lub dziedzińca historycznej budowli. Dzięki temu uzyskamy nastrój skupienia, spokoju, poczucie kameralności. Wzmaga to wrażenie bezpieczeństwa, tworzy tajemnicę miejsca, porządkuje i dozuje intymność mieszkańców.
Dodatkowo budynki osłonią mieszkańców przed wiatrami. Będą rzucać malownicze cienie. Latem będzie mniejsza spiekota, zimą zaś osłonią od mrozu.
DETALE W PROSTEJ FORMIE
Bryły budynków mieszkalnych projektujemy na prostych planach unikając zbędnych powierzchni. Taka forma daje ogromne możliwości w kreowaniu detali architektonicznych, które tworzą unikatową architekturę budynku.
Elementami charakterystycznymi w architekturze zewnętrznej są: drewniane podcienie, rzeźbione słupy, pruskie mury, ściany wykonane z bali drewnianych, cegły ręcznie formowanej lub polnego kamienia. We wnętrzach wkomponowywane są łukowe przejścia, ozdobne wnęki, piece i platy kaflowe.
Drewno
Drewno jest doskonałym materiałem, o znakomitych walorach izolacyjnych i estetycznych. Starannie pielęgnowane, nie przyduszone grubymi powłokami lakieru lub farby, w miarę upływu czasu nabiera coraz większego uroku. W przeciwieństwie do materiałów sztucznych starzeje się pięknie. Zapewnia doskonały mikroklimat domu. Tak samo jak kamień - żyje. Podobnie jak człowiek - oddycha. Odpowiednio użyte, może spełniać najbardziej wyrafinowane wymogi w kształtowaniu form i struktur przestrzennych.
Kamień
Kamień jest wspaniałym budulcem, który nie zostanie łatwo zniszczony przez żywioły natury. To, co było w nim słabe, to z biegiem lat popękało, skruszyło się. Pozostało w nim to, co mocne, co wytrzymuje bezustanne zmiany temperatury, wilgotności i naprężeń. Jednocześnie kamień na zawsze zachowuje swoje żywe piękno - wtedy kiedy świeci kryształkami miki i kwarcu, a także wtedy, kiedy przyobleka się porostami i mchami. Kamień jako samoistny materiał lub wkomponowany w mur. Od wieków jest materiałem cenionym przez rzeźbiarzy, bywa natchnieniem malarzy, poetów. Ponadto, kiedy kamień wysłuży się w jednej budowli, można go użyć do drugiej, tak jak to dzieje się w cyklach przyrody. Nie zaśmieca ziemi po jednorazowym użyciu. Warto o tym pamiętać dobierając skład i proporcje murarskiej zaprawy.
DACHY Z TRZCINY
Od wieków trzcina pospolita znajduje zastosowanie jako materiał na pokrycia dachowe. Dziś powraca się do niej szczególnie w przypadku stylizowanych, rustykalnych budynków mieszkalnych oraz użytkowych (restauracje, hotele, pensjonaty). Dachy z trzciny wyróżniają się doskonałymi właściwościami termoizolacyjnymi. Ponadto trzcina wykazuje wysoką tolerancję na ogień i mróz. Oczywiście nie każda nadaje się na pokrycie dachowe. Powinna być to roślina jednoroczna o niezbyt grubej łodydze. Roślinę zbiera się zimą i przygotowuje w odpowiedni sposób. Trzcina pozwala na pokrycie każdego dachu o dowolnej konstrukcji. Zaleca się zachowanie kąta spadku pomiędzy 45 a 55 stopni dla umożliwienia swobodnego odpływu opadów.
Zalety dachów z trzciny
- współczynnik przewodzenia ciepła strzechy wynosi 0,35 W/m2K,
- termoizolacja gwarantująca chłód latem i ciepło zimą (warstwa grubości 25-40 cm nie wymaga stosowania dodatkowych materiałów dociepleniowych),
- odporność na grzyby, wilgoć i szkodniki,
- szczelność,
- tłumienie hałasu,
- szerokie możliwości w zakresie nadawania rozmaitych kształtów pokryciom ze strzechy,
- impregnacja oraz specjalne materiały wykorzystywane do wiązania stanowią barierę przed rozprzestrzenianiem się ognia na dachach z trzciny,
- strzecha jest pokryciem ekologicznym, przyjaznym w użytkowaniu i doskonale wpisującym się w otoczenie z dala od miejskich osiedli,
- wytrzymałość prawidłowo położonej strzechy szacowana jest nawet na 100 lat, na ogół 60-80 lat.
Trwałość
Trzcina jest bardzo trwałym materiałem pokryciowym. W sprzyjających warunkach może przetrwać nawet 80-100 lat, czyli tyle, ile np. pokrycia cementowe czy ceramiczne. Oczywiście trwałość pokrycia dachu z trzciny podnosi jego prawidłowa impregnacja oraz niezawodny, fachowy montaż. Niemniej sama trzcina posiada naturalne właściwości zapewniające jej wieloletnią odporność na oddziaływanie szkodliwych czynników atmosferycznych.
Łodygi są bogate w składniki woskowe. W dolnej części łodygi, w miejscu jej styku z wodą podczas dojrzewania rośliny wytwarza się krzemionka, która sprzyja twardnieniu i pogrubieniu trzciny. Wysoka zawartość krzemionki stwarza naturalną barierę ochronną przed działaniem ognia. Właśnie te końcówki łodyg tworzą wierzchnią warstwę pokrycia dachu z trzciny.
Właściwości termoizolacyjne
Niezwykłe właściwości trzciny sprawiają, że pokrycie dachowe z niej wykonane działa jak "termos". Zimą skutecznie zatrzymuje ciepło wewnątrz budynku, a latem chroni przed nadmiernym nagrzewaniem wnętrz i daje chłód. Współczynnik przenikania ciepła U dla trzciny pospolitej wynosi 0,35 W/m2K. Można zatem oszacować, że strzecha o grubości 30 cm będzie odpowiadała izolacji z wełny mineralnej o grubości 1 metra.
Ponadto trzcina, jako materiał naturalny reprezentuje niski współczynnik przewodzenia ciepła. Jest on najniższy spośród wszystkich znanych materiałów termoizolacyjnych. Dzieje się tak za sprawą powietrza, które wypełnia pustą w środku łodygę. Tak więc dom kryty strzechą nie będzie powodował strat ciepła.
Konstrukcja
Strzechę układa się z jednorocznych łodyg trzcinowych pozbawionych liści. Selekcjonowane łodygi zbiera się we wiązki o grubości około 60 cm i długości od 1,2 do 2 m. Wiązki poddawane są suszeniu. Mogą zostać ułożone na dachu dopiero, gdy ich wilgotność spadnie poniżej 15%. Zalecane nachylenie połaci wynosi powyżej 45 stopni, na lukarnach półokrągłych natomiast co najmniej 33 stopnie.
Strzechę kładzie się na łatach i kontrłatach pokrytych folią paraizolacyjną bądź na deskowaniu. Na jeden metr kwadratowy potrzeba około ośmiu wiązek trzciny. Wiązki są rozcinane, a następnie trzcinę rozkłada się równomiernie na dachu i przytwierdza do niego żaroodpornym drutem. Po wykonaniu strzechy należy zaimpregnować ją preparatami przeciwogniowymi.
Zabezpieczenie przeciwpożarowe
Naturalną ochronę przeciwpożarową stanowi krzemionka zawarta w dolnej części łodyg trzcinowych. Ponadto odpowiedni montaż, a więc ciasne i zwarte ułożenie strzechy skutecznie utrudnia rozprzestrzenianie ognia. W celu zwiększenia odporności na ogień na dachy z trzciny stosuje się specjalne preparaty impregnujące. Na położoną strzechę nakłada się pod ciśnieniem specjalne substancje chemiczne, odporne na wypłukiwanie przez wodę.
Zabezpieczenie przeciwpożarowe stanowią również folia kładziona pod strzechę na łatach konstrukcji dachowej, jak również membrana paroprzepuszczalna i niepalna wełna mineralna. Taka izolacja zapobiega przedostaniu się ewentualnego ognia do wnętrza budynku. Drut wiązałkowy powinien być wykonany z metalu żaroodpornego. Dzięki temu nie będzie się nagrzewał, ani też odkształcał pod wpływem wysokiej temperatury. Bardzo ważne jest także odpowiednie wyizolowanie komina w miejscu przechodzenia przez połać dachową.
STROP DREWNIANY
Właściwości stropu drewnianego
Stosowany głównie w domach jednorodzinnych strop drewniany idealnie podkreśli naturalny charakter wnętrza oraz jego szlachetność. Dzięki swoim właściwościom zapewnia optymalną wilgotność powietrza, dostarczając mieszkańcom poczucie komfortu. Do niewątpliwych zalet stropu drewnianego należy także to, że wprowadza doskonałą akustykę. W pomieszczeniach, gdzie zostaje zastosowany, jest cicho, ciepło i niezwykle przyjemnie, ponieważ wszelkie odgłosy zostają tłumione, a przepływ powietrza między poszczególnymi poziomami domu jest swobodny. Nasza propozycja w tym zakresie jest ekonomiczna, a przy tym szybka w realizacji, co stanowi dodatkową zaletę tego rozwiązania.
Strop drewniany jest świetnym rozwiązaniem w domu jednorodzinnym. Nadaję niepowtarzalną aurę, zapewniając zdrowy mikroklimat. Dodatkowo należy podkreślić doskonałą akustykę panującą w takim domu.
Najważniejsze zalety stropu drewnianego w technologi Archideo:
- wygłusza kroki i nie przenosi odgłosów między parterem a poddaszem domu,
- dzięki rozwiązaniu ze zdylatowaną warstwą cienkiej płyty żelbetowej taki strop i podłogi na nim nie skrzypią,
- pozwala na swobodny przepływ ciepła z parteru na poddasze, nie pochłania ciepła tak jak strop żelbetowy,
- zapewnia równomierny rozkład obciążeń na pola międzybelkowe,
- stanowi barierę ochronną w razie pożaru,
- jest idealnie gładki, można ułożyć na nim wykładzinę dywanową, parkiet, płytki ceramiczne i każdą posadzkę wymagającą idealnie równego podłoża,
Opracowana przez nas technologia stropu drewnianego jest tania i szybka w budowie.
Budowa
Stropy z drewna są wykonywane głównie w domach o konstrukcji drewnianej, choć nie tylko. Budowa stropu obejmuje belki nośne i poszycie. Zadaniem konstrukcji poszycia jest przenoszenie obciążenia użytkowego z podłóg na belki stropowe, a następnie słupy i ściany. W niektórych przypadkach belki przenoszą obciążenie na podciągi i dźwigary, a dopiero potem na podpory. Pamiętajmy, że belki mają ograniczoną nośność. W związku z tym w dużych pomieszczeniach konieczne jest zastosowanie podciągów i słupów.
Podczas budowy stropu drewnianego niezbędne jest wykonanie tzw. dociążenia, które wyeliminuje podatność na drgania powstające, gdy ktoś chodzi po wyższej kondygnacji. Dociążenie stropu drewnianego wykonuje się poprzez ułożenie podłogi pływającej. Wykonuje się poszycie z desek, płyt OSB lub sklejki, montuje płytę wygłuszającą, folię, jastrych oraz posadzkę. Kilkukrotny wzrost ciężaru stropu zdecydowanie poprawia jego właściwości akustyczne, ale wymaga też bardziej wytrzymałej konstrukcji.
Konstrukcja
Konstrukcja stropu (warstwy na ułożone od góry na belkach): boazeria drewniana, widoczna od strony sufitu parteru, której możemy nadać indywidualny charakter w wykończeniu, następnie płyta pilśniowa miękka, która świetnie izoluje i tłumi dźwięki z poddasza, dodatkowo warstwa styropianu działająca jak poduszka dla lekkiej płyty żelbetowej wylewanej maszynowo metodą półsuchą, bez wprowadzania zbędnej wilgoci. Im więcej warstw podłogi o różnej gęstości, tym lepszy efekt izolacji akustycznej.
Rodzaje stropów drewnianych i ich konstrukcja
Wyróżnia się trzy grupy:
- żebrowe,
- belkowe,
- belkowo-żebrowe.
Drewniane stropy żebrowe
to najnowsza technologia, rozwijana od połowy XX wieku. Ich atutem jest łatwość wykonania i niższa cena w stosunku do stropów belkowych. Minusem dla wielu inwestorów okazuje się wygląd - przypomina bowiem zwykły sufit. Drewno służy tutaj tylko do stworzenia konstrukcji nośnej. Wykończenie stanowi sufit z płyt gipsowo-kartonowych. Stropy żebrowe układa się z żeber rozmieszczanych co 30-60 cm na kratownicy z łat lub desek. Konstrukcję wypełnia się wełną mineralną dla zwiększenia izolacji termicznej i akustycznej.
Stropy belkowe
to tradycyjna forma z powodzeniem wykorzystywana w domach murowanych i drewnianych. Są dość drogie i zdecydowanie trudniejsze w wykonaniu od pował żebrowych. Wymagają zastosowania większej ilości doskonałej jakości drewna. Belki dają nietuzinkowy efekt dekoracyjny we wnętrzach. Oczywiście na takim stropie można zamontować sufit podwieszany, ale wielu inwestorów ceni klasyczny wygląd belek z drewna.
Strop belkowy wykonuje się z bali z drewna litego impregnowanego ciśnieniowo lub bali z drewna klejonego. Belki mogą mieć od 20 do 40 cm wysokości oraz 8 do 20 cm szerokości. Długość maksymalna wynosi 15 m. Dobór wymiarów w zależności od nośności stropu. Pomiędzy belkami układa się izolację z wełny mineralnej.
Stropy belkowo-żebrowe
natomiast stanowią połączenie wyżej opisanych metod. Belki pełnią funkcję elementu nośnego. Na nich z kolei montuje się żebra. Górne i dolne poszycie wykonuje się w zależności od oczekiwań. Można pozostawić widoczne belki lub wykończyć sufit płytami gipsowo-kartonowymi. Na górze może pojawić się klasyczna, drewniana podłoga. To połączenie zalet dwóch opisanych wyżej rodzajów. Atutem tego rozwiązania jest także fakt, że stropy belkowo-żebrowe potrzebują mniej drewna niż belkowe, ale wymagają większego nakładu pracy podczas wznoszenia konstrukcji.
Izolacja
Aby skutecznie wyizolować strop drewniany należy ułożyć pomiędzy belkami folię paroizolacyjną, a następnie wełnę mineralną, która spełnia rolę izolacji cieplnej i akustycznej. Między wełną a deskami zostawia się przestrzeń wentylacyjną na około 5 cm. W celu wyciszenia układa się na belkach pasy pianki bądź filcu (grubość ok. 1 cm) i dopiero przybija deski.
Opisane powyżej posadzki pływające wykonywane z wielkowymiarowych elementów drewnianych lub drewnopodobnych skutecznie izolują strop od hałasu. Taką posadzkę trzeba jednakże również odizolować od ścian, ponieważ drgania i dźwięki mogą być przenoszone właśnie przez ograniczające podłogę pływającą ściany.
Strop drewniany jest tańszy w wykonaniu i zdecydowanie lżejszy aniżeli jego żelbetowy odpowiednik. Wykonuje się go w technologii suchej, niewymagającej schnięcia, dlatego też bez przeszkód można konstruować je także w okresie jesienno-zimowym. Odpowiednia impregnacja podnosi odporność ogniową jego elementów.